Día Internacional da Lingua Materna 2010

Que é o Día Internacional da Lingua Materna?_

É unha conmemoración que se celebra o 21 de febreiro de cada ano, unha data significativa que estableceu a Conferencia Xeral da Unesco en 1999, co obxectivo de promover o pluralismo lingüístico e a diversidade cultural. Ademais, busca impulsar o recoñecemento e a práctica das linguas maternas de todo o mundo e, en especial, as das linguas con menos falantes.

Transmisores da lingua e dos afectos

descárgao e difúndeo! (pdf en baixa resolución)

Propostas para o Día Internacional da Lingua Materna
1. Educa no respecto a todas as linguas
2. Transmite o valor da diversidade
3. Cultiva as linguas con menos falantes
4. Fomenta a aprendizaxe de linguas
5. Perde o medo a equivocarte
6. Déixalles aos teus fillos unha herdanza valiosa
7. Acolle as outras linguas que te rodean
8. Non lle peches a ninguén as portas da túa lingua
9. Practica o ecoturismo lingüístico
10. Fala tamén para os que están preto

Son o capitán da miña alma

Hoxe cúmprense vinte anos da liberación de Nelson Mandela ,despois de vinte e sete anos de prisión. Neses anos, Nelson Mandela, sentiuse fortalecido cos versos do poema Invictus de William Ernest Henley.

Entonces, para que serve a poesía ? Para iso serve , para aprender a vivir.

Que as aulas permitan o contacto coa linguaxe poética pode ser para moitos nenos e mozos condenados á fustración intima e ao fracaso social un xeito de eludir o abismo, unha oportunidade para o asombro e a ledicia , unha fuga , aínda que sexa transitoria, da súa desesperanzada experiencia cotiá
Juan Mata recollido en Antonio García Teijeiro, A poesía necesaria

Poesía para el pobre poesía necesaria
como el pan de cada día
Gabriel Celaya

Invictus


Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.

Invictus

Desde la noche que sobre mi se cierne,
negra como su insondable abismo,
agradezco a los dioses si existen
por mi alma invicta.

Caído en las garras de la circunstancia
nadie me vio llorar ni pestañear.
Bajo los golpes del destino
mi cabeza ensangrentada sigue erguida.

Más allá de este lugar de lágrimas e ira
yacen los horrores de la sombra,
pero la amenaza de los años
me encuentra, y me encontrará, sin miedo.

No importa cuán estrecho sea el camino,
cuán cargada de castigo la sentencia.
Soy el amo de mi destino;
soy el capitán de mi alma.