Hoxe lembramos a Miguel Hernández que faleceu o 28 de marzo de 1942
Un bo día para ler de novo a súa poesía e escoitar a Joan Manuel Serrat.
A miña preferida é: La nana de la cebolla
Recordamos tamén os contos que Miguel Hernández escribiu no cárcere para o seu fillo Manolito. Escribiu o conto en papel de periódico e ilustrouno un compañeiro de prisión , o mestre de escola Eusebio Oca. Esta animació fíxose a partir das ilustracións de Eusebio Oca está narrado por Luís García Guardiola
Parabéns aos nosos alumnos e alumnas de 4ºde ESO :Claudia, Edgar, Marina, Natalia, Pablo, Pilar e Xulioe ao seu coordinador Yagoque participaron no Club de debate esta fin de semana e que conseguiron clasificarse para a final. Regalamoslles dende a biblioteca o poema de K. Kavafis porque o que estan vivindo coa preparación dos debates é " unha fermosa viaxe" un camiño cheo de experiencias e coñecemento"
Se fores iniciar a viaxe cara a Ítaca
roga que o teucamiño sexa longo,
rico en experiencias, en coñecemento.
A lexistróns e a Cíclopes
ou ao irado Poseidón xamais temas,
seres quen non has atopar no teu roteiro
se alto for o teu pensamento e limpa
a emoción do teu espírito e do teu corpo.
Nin lexistróns nin Cíclopes
nin ao fero Poseidón acharás nunca,
se non os levares dentro da túa alma,
se non for a túa alma quen ante ti os pon.
Roga que o teu camiño sexa logo,
que inúmeras sexan as mañás do verán
en que con pracer, felizmente
arribes a baías xamais antes olladas;
demórate nos emporios de Fenicia
e adquire fermosas mercadorías.
madreperla e coral, ámbar e ébano,
exquisitos e variados perfumes,
en perfumes voluptuosos e delicados inviste canto puideres;
visita moitas cidades de Exipto
e insaciable aprende dos seus sabios.
Preserva sempre na memoria Ítaca
o teu destino está nela.
Pero non apresures a viaxe .
Que ela se prolongue polos anos
e na túa vellez arribes á illa
cos bens que no pasado recadaches
sen agardar que Ítaca te enriqueza.
Ítaca regalouche unha fermosa viaxe.
Sen ela non terías iniciado o camiño.
Mais ningunha outra cousa che pode dar.
Aínda que pobre a encontrares Ítaca non te enganou.
Hoxe Día da Poesía despois do recreo estivemos na Biblioteca, no rincón da poesía. Alí temos a Álvaro Cunqueiro e a Rosalía de Castro. Os nenos e nenas de catro anos xa coñecemos alguns dos seus poemas.
No ano de Celso Emilio unha poesía súa para celebrar o día mundial da poesía
A POESÍA É VERDADE Un procura a verdade por tódolos camiños, baixo as pedras, nas raigames escuras das olladas, máis alá das escumas i os solpores. Busco a verdade en tí, rexa poesía dos homes que labouran, tacto real das cousas que están e son, anque ninguén as vexa. Home total, que vas e vés sin sombra polas rúas e tes a túa verdade nos curutos do mundo, no profundo da historia, na esperiencia de un día calisquera, e non ves os paxaros nin as nubes nin as lonxíncoas maus do vento dondo que acariñan o mundo dende sempre. Investiga a verdade do teu tempo i alcontrarás a túa poesía.