EU FÁLOA PORQUE SI, PORQUE ME GOSTA

Estes días andamos a voltas coa poesía nas aulas. Da fermosa e interesante antoloxía, Poetízate, de Fran Alonso, recollemos algúns poemas relacionados coa lingua para reflexionar nestes momentos tan difíciles para a nosa lingua. Como dicía Celaya:poesía necesaria como o pan de cada día.

Lingua que rexeitaron os meus pais

Borraran os letreiros dos camiños
cos ben amados nomes das antergas vilas
dos silabarios das escolas algareiras
borraran o cantar humilde e puro
da lingua popular.

Sóio no escuro das lareiras
no apartado silencio dos labregos labios
esquecida das espadas poderosas,
borboriñaba a nosa lingua triste.

Aferrollada fóra coma unha delincuente.
As maos sen calos do traballo
requintadas e doces, relixosas
enfeitadas co ouro dos aneis
roubados ao suor dos pobres
empurraran a lingua nobre e pura
a un cadafalso de vergoñas.
Meus pais, tamén amados ignorantes,
obedecerán as ordesque o espadón
desborcara na poza de Galicia

Antón Tovar, Calados esconxuros

Poema do alleado
Son un bilingüísta

moi apaixoado
un colonialista
ben colonizado.
Teño lingua nai
i unha lingua pai
i unha lingua filla
que marabilla.

Son un alleado
fino e progresista
ben domesticado
¡Son un castrapista
como está mandado!

Manuel María, Cantos rodados pra alleados e colonizados


Deitado frente ao mar de Celso Emilio Ferreiro , na voz de Dios Ke te crew